-
1 judico
jūdico, āvī, ātum, āre [ jus + dico ]1) вести судебное разбирательство, судитьqui judĭcat C — judex или praetorj. rem (res) C — исполнять обязанности судьи2) выносить приговор, решать дело (j. aliquid или de aliquā re C etc.)aliquid contra aliquem j. C — решать какое-л. дело против кого-л. (осудить кого-л. по какому-л. делу)judicatus pecuniae (gen.) L — приговорённый к штрафуj. falsum C — выносить неправильный приговорalicui aliquid или alicujus rei j. L — признать кого-л. виновным в чём-л.j. aliquem C — осудить кого-л.res judicata C etc. — решённый вопрос, юридический прецедент (= praejudicium)3) иметь суждение, приходить к заключению (de aliquo, de aliquā re C, Cs)Jove aequo j. погов. H — судить без юпитерова пристрастия, т. е. здравоjudicatum est C — решено, известно, установлено4) полагать, считать (aliquid de aliquā re C etc.; maximum malum j. mortem Sen)aliquid nullum j. C — ни во что не ставить что-л.5) обсуждать, оценивать, определять (aliquid aliquā re или ex aliquā re C etc.)ex quo judicari potest C, Q etc. — из чего можно заключитьaliquid poenā dignum j. Ph — считать что-л. достойным кары6) объявлять, провозглашать (j. aliquem hostem Nep, Cs; aliquem affīnem culpae C; j. Galliam Antonii provinciam C) -
2 iudicare
судить, решать спорные дела, iudicans = iudex (1. 11 pr. D. 2, 1. 1. 3 § 6. 1. 13 D. 22, 5. 1. 7 § 1 D. 23, 5. 1. 14 § 4 D. 38, 2. 1. 1 § 3 D. 48, 16. 1. 11 pr. D. 48, 19. 1. 58 D. 5, 1. cf. 1. 13 pr. D. 2, 1. 1. 18 § 14 D. 50, 4. cf. 1. 13 pr. § 2 D. 50, 5. 1. 3 D. 48, 11);contra, secundum constitutiones judicari (1. 1 § 2. 4 D. 49, 8);
ni judicatum facit (L. XII. tab. III. 3);
aeris confessi iudicatis (eod. III. 1);
res iudicata, законное решение (tit. D. 42, 1. C. 7, 52. 1. 1 D. cit.);
exsecutio rei iud. (tit. C. 7, 53);
usurae rei jud. (tit. C. 7, 54);
ob rem iud. conveniri (1. 28 § 8 D. 12, 2);
exceptio rei iudic. (tit. D. 44, 2. 1. 3 eod.);
rebus iudic. standum est (1. 1 C. cit. 1. 3 § 3 D. 27, 9. 1. 65 § 2 D. 36, 1. 1. 14 § 1 D. 49, 1. 1. 5 C. 7, 52);
res iud. pro veritate accipitur (1. 25 D. 1, 5);
cp. Gai. III. 78. 173. 175. 180. sq. 199. IV. 21. 25;
iudicatum обоз. не только резолюцию - но тк. и само решение, judicati auctoritas (см. s. 3), iudicati actio, agere, conveniri, teneri (1. 28. 31 pr. D. 3, 3. 1. 4. 6. 7. 61 D. 42, 1. 1. 41 § 1 D. 46, 1. 1. 69. 86 D. 46, 3. 1. 4 § 7 D. 42, 1. 1. 8 § 3 D. 46, 2. 1. 16 § 1 D. 16, 2. 1. 40 § 1 D. 2, 14. 1. 6 D. 2, 12. 1. 45 § 1 D. 5, 1. 1. 35 D. 9, 4. 1. 25 D 26, 7. 1. 78 § 2 D. 31. 1. 45 D. 46, 1. 1. 39 § 6. 1. 40 § 2. 1. 42 § 2. 1. 46 pr. D. 3, 3. tit. D. 46, 7);
tempus indicati, срок для исполнения судебного решения (1. 2 D. 42, 1);
indicatus = condemnatus, напр. confessus pro iudicato est (1. 1. 3. 6 D. 42, 2. 1. 56 D. 42, 1. 1. 29 cf. 1. 7 eod. 1. 2 D. 44, 3. 1. 3 pr. D. 22, 1. 1. 51 D. 15, 1. 1. 1 D. 3, 2).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > iudicare
-
3 iudicium
1) суд: а) судебная магистратура, adire iudicia (1. 8 C. 1, 9. 1. 1 C. 12. 62. 1. 30 C. 7, 62);b) судебное место, ad s. in indicium venire (1. 3 § 3. 4 D. 2, 10. 1. 1 pr. D. 2, 12. tit. D. 2, 11. 1. 4 pr. D. 11, 1);
extra iud. admonere (1. 6 § 9 D. 3, 5);
c) процесс, судопроизводство б) в уголовных делах: publica iudicia (tit. J. 4, 18. D. 48, 1);
leges iudiciorum publ. (1. 1 eod. 1. 8 eod 1. 1 pr. D. 1, 21);
capitis (1. 7 pr. D. 48, 11);
praevaricationis (1. 3 pr. D. 47, 15. 1. 1 § 6 D. 3, 1. 1. 43 § 10 D. 23, 2. 1. 25 § 1 D. 29, 5); в) в гражданских делах = lis, процесс, dies iudicii (1. 2 § 3 D. 2, 11);
rem in iudicium deducere (см. s. 2); (1, 31 D. 5, 1);
iudicium accipere (см. s. 2);
suscipere (1. 3 eod.);
2) иск в формулярном процессе, часто = actio или formula;iud acceptum s. contestatum (1. 25 D. 4, 3. 1. 7 § 1 D. 5, 3. 1. 19 D. 24, 3. 1. 28 pr. D. 49, 1. 1. 60 pr. D. 12, 6. 1. 18 § 1 D. 43, 16).
iudicium dare, reddere (1. 21 pr. D. 3, 5. 1. 1 § 1 D. 4, 3. 1. 1 pr. D. 4, 9);
jud. movere (1. 8 § 10 D. 5, 2);
iud. bonae fidei (Gai. IV. 61. 62. 114); (см. fides s. 5. a.);
in factum (см. s. 2);
contrarium (см. s. 1. Gai. IV. 174. 177. 179. 181);
utile (1. 4 D. 43, 20);
famosum (1. 1 § 10 D. 3, 1. 1. 104 D. 50, 17);
3) = iudicatum, напр. quid si feriatis diebus fuerit judicatum? lege cautum est, ne his diebus iudicium sit (1. 6 D. 2, 12);poenale (1. 11 D. 2, 4).
iudicio terminata (1. 230 D. 50, 16);
4) правосудие (1. 2 § 8 D. 5, 1). 5) мнение, суждение (1. 12 § 2 eod.);exsecutio iudicii (1. 78 § 15 D. 36, 1).
6) воля, постановление, leges iudicio populi receptae (1. 32 § 1 D. 1, 3. 1. 2 D. 50; 3. 1. 3 C. 9, 29); особ. последняя воля, iudicium defuncti agnoscere, comprobare (1. 8 § 10. 1. 12 § 1. 1. 23 § 1. 1. 32 D. 5, 2. 1. 34 D. 27, 1. 1. 13 D. 44, 4. 1. 19 D. 5, 2. 1. 20 § 3 D. 10, 2). 7) положение, dogma: a iudicio catholicae religionis deviare (1. 2 § 1 C. 1, 5).infirmum iud. (pupilli) tutore auctore regitur (1. 25 D. 40, 2).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > iudicium
См. также в других словарях:
judicatum solvi — [ʒydikatɔm sɔlvi] ÉTYM. Mots lat. signifiant proprt « que ce qui est jugé soit payé ». ❖ ♦ Dr. || Caution judicatum solvi. ⇒ Caution … Encyclopédie Universelle
JUDICATUM — SOLVI Expression empruntée du latin, et dont on se sert au Palais dans cette locution, Caution judicatum solvi, La caution qu on peut obliger un étranger à fournir lorsqu il veut intenter une action devant les tribunaux de France contre un… … Dictionnaire de l'Academie Francaise, 7eme edition (1835)
ubi non est manifesta injustitia, judices habentu pro bonis viris, et judicatum pro veritate — /yuwbay non est maenafesta injastish(iy)a, juwdasiyz habentar prow bownas viras, et juwdakeytam prow vehrateytiy/ Where there is no manifest injustice, the judges are to be regarded as honest men, and their judgment as truth … Black's law dictionary
Ubi non est manifesta injustitia, judices habentur pro bonis viris, et judicatum pro veritate — Where there is no manifest injustice, judges ought to be regarded as honest men, and their judgment as truth … Ballentine's law dictionary
ВСЕЛЕНСКИЙ V СОБОР — V Вселенский Собор. Роспись собора в честь Рождества Пресв. Богородицы Ферапонтова мон ря. Дионисий. 1502 г. V Вселенский Собор. Роспись собора в честь Рождества Пресв. Богородицы Ферапонтова мон ря. Дионисий. 1502 г.[II Константинопольский].… … Православная энциклопедия
caution — [ kosjɔ̃ ] n. f. • caucion v. 1260; lat. cautio « précaution », de cavere « prendre garde » 1 ♦ Garantie d un engagement pris pour soi même ou pour un autre. ⇒ cautionnement; assurance, gage, sûreté. Verser une caution, de l argent pour servir de … Encyclopédie Universelle
CAUTION — n. f. Ce qu’on donne ou dépose en garantie d’un engagement pris par soi même ou par un autre. Donner, fournir caution. Admettre, recevoir une caution. Il a été mis en liberté provisoire sous caution, avec caution, moyennant caution. Caution… … Dictionnaire de l'Academie Francaise, 8eme edition (1935)
CAUTION — s. f. Celui qui répond pour un autre, qui s engage à satisfaire à l obligation contractée par un autre, dans le cas où celui ci n y satisferait pas. Caution légale. Caution judiciaire. Caution solidaire. Caution solvable. Bonne et suffisante… … Dictionnaire de l'Academie Francaise, 7eme edition (1835)
Intercessio — L’intercessio est un concept juridique de la Rome antique, dont la signification propre et technique varie selon qu on se situe dans le domaine du droit public ou du droit privé, mais dont le trait commun à ces deux branches du droit est qu elle… … Wikipédia en Français
Список латинских фраз — В Викицитатнике есть страница по теме Латинские пословицы Во многих языках мира, в том числе в … Википедия
Stipulatio — Monarchie romaine 753 – 509 av. J. C. République romaine 509 – 27 av. J. C. Empire romain 27 av. J. C. – 476 Empire byzantin … Wikipédia en Français